 |
داد و ستد در عمل با خدا
هميشه گفتهايم كه توحيد موحد آن وقت به مرحله واقعى مىرسد كه انسان در عمل آن را تجربه كند،يعنى در مرحله آزمايش قرار بدهد.اصطلاحى فرنگيها دارند كه كم كم در ميان ما هم رايجشده است.آنها راجع به سير و سلوك عرفانى تعبيرشان اين است:تجربه دينى،يعنى مسائل را عملا تجربه كردن.دستورهاى اخلاقى دينى و توحيد عملى يعنى يك امر تجربى، امرى كه انسان[بايد]در عمل آن را آزمايش كند،يعنى انسان با خدا در حال داد و ستد در عمل باشد،از يك طرف او دستور خدا را به كار مىبندد،از دستور خدا به خاطر هواى نفس و به خاطر منافع خودش منحرف نمىشود،اگر دنبال منافع هم مىرود بر طبق دستور خدا مىرود،اين كار اوست و آنچه كه از ناحيه اوست،[از طرف ديگر]از ناحيه خدا احساس مىكند كه چگونه خدا گرهها را از كار او باز مىكند.اين،دو خصلتى بود كه عجالتا در اين آيه براى تقوا ذكر شده است.در آيات بعد دو خصلت ديگر خواهد آمد.
نظرات شما عزیزان:
