 |
فلسفه احكام
يكى ديگر از دلايل حجيت عقل از نظر قرآن اين است كه براى احكام و دستورها، فلسفه ذكر مىكند. معناى اين امر اين است كه دستور داده شده معلول اين مصلحت مىباشد. علماى اصول مىگويند مصالح و مفاسد در سلسله علل احكام قرار مىگيرند. مثلا قرآن در يكجا مىگويد نمازى بپاى داريد و در جاى ديگر فلسفهاش را هم يادآورى مىكند:
ان الصلوة تنهاى عن الفحشا و المنكر (سوره عنكبوت آيه 45)
اثر روحى نماز را متذكر مىگردد كه چگونه با انسان تعالى مىدهد و بسبب اين تعالى انسان از فحشا و بديها انزجار و انصراف پيدا مىكند و يا از روزه ياد مىكند و بدنبال دستور به اجراى آن مىگويد:
كتب عليكم الصيام كما كتب على الذين من قبلكم لعلكم تتقون (سوره بقره آيه 183)
و چنين است در مورد ساير احكام نظير زكوة و جهاد و ... كه درباره همه آنها از لحاظ فردى و اجتماعى توضيح مىدهد. به اين ترتيب قرآن به احكام آسمانى در عين ماورائى بودن جنبه اين دنيايى و زمينى مىدهد و از انسان مىخواهد درباره آنها انديشه كند تا كنه مطلب براى او روشن گردد و تصور نكند كه اينها صرفا يك سلسله رمزهاى مافوق فكر بشر است.
نظرات شما عزیزان:
