![]() |
لزوم آمادگى هميشگى براى جهاد
بعد از اين آيه مىفرمايد: يا ايها النبى حرض المؤمنين علىالقتال اى پيغمبر!اهل ايمان را بر قتال ترغيب و تحريض كن.ممكناست كسى بگويد در اينجا چه تناسبى است ميان مسئله صلح و اينكهمىگويد مؤمنين را تحريض بر قتال كن.اين مطلب را بايد برايتانروشن كنم.
از مجموع آيات قرآن و سنت پيغمبر(ص)اين مطلب به دستمىآيد كه مسلمانان و يا لااقل سربازان اسلامى هميشه بايد آمادگىكامل براى جهاد داشته باشند.در آيات پيش خوانديم: و اعدوا لهمما استطعتم من قوة .نمىگويد در حال جنگ نيرو تهيه كنيد.مىگويدنيرو تهيه كنيد.نيرو را قبلا بايد تهيه كرد.جنگ ممكن است در فاصلهپنج روز ضرورتش احساس شود. نيرو را كه در ظرف پنج روز نمىشودتهيه كرد.مهيا بودن و نيرومند بودن را اسلام براى هميشه توصيه مىكنداما جنگ را در شرائط خاصى...ولى بعد مىگويد مسلمين را ترغيبكن به جنگيدن و جهاد.روح مسلمان هميشه بايد آماده جنگ باشد.
حديثى از پيغمبر اكرم نقل كردهاند كه مضمون عجيبى دارد.
پيغمبر اكرم فرمود:من لم يغز و لم يحدث نفسه بغزو مات على شعبة من النفاق آنكس كه جهاد نكرده باشد و يا لااقل آرزوى جهاد را دردل خود پرورش نداده باشد(حديث نفس به جهاد نكرده باشد)يعنىفكر و انديشه جهاد در قلبش نباشد،چنين كسى مىميرد با نوعى ازنفاق.يعنى در عمق روح اين آدم نوعى نفاق وجود خواهد داشت.ايننفاقى كه در اين حديث آمده است غير از آن نفاقى است كه انسانخودش هم مىفهمد منافق است.اين يك دوروئى است كه انسانخودش هم نمىداند.مثلا ما عادت كردهايم كه به لفظ خطاب مىكنيموجود مقدس ابا عبد الله(ع)را و مىگوئيم:السلام عليك و علىالارواح التى حلت بفنائك فيا ليتنا كنا معك فنفوز فوزا عظيمااى كاش ما با تو بوديم(البته چون ما عربى نمىدانيم،خودمان همنمىفهميم چه مىگوئيم.شايد همين را هم روى جد نمىگوئيم)كه بهيك رستگارى بزرگ نائل مىشديم.اما اين،حرف است.واقعا اگرصحنهاى مثل صحنه كربلا ايجاد شود يعنى امام حسينى باشد،همينماها كه يك عمر براى امام حسين داد كشيدهايم،گريه كردهايم،حسين حسين كردهايم،مردى هستيم كه در يك چنين صحنهاىپايدارى كنيم؟البته الآن پيش خودمان اينجور خيال مىكنيم ولى اينطورنيست.
نظرات شما عزیزان:

